Assalamualaikum wbt
Pada awal minggu, bersemangat sgt nk buat research sejak mule bekerja dgn 2nd supervisor. Bygkan progress dlm mase 2 minggu lg memberangsangkan dr keje 5 bulan seblmnye. Sepanjang 7 bulan bekerja dgn 1st supervisor, boleh dikatekan tiap kali jumpe mesti nangis. Tension, sakit ati... lps tu terus jd malas (teruk kan saye ni?). Alhamdulillah ade pemangkin semangat, suami dan baby yg asyik menendang dlm perut ni.
Cume minggu ni, sgt la depressed. Lps berpk panjang, bincang dgn suami, saye ambil keputusan utk jumpe Research Tutor (mcm penasihat la lebih kurang) utk ceritekan masalah saye ni. Dah nekad dah ni. Ape nk jd, jd la.. drpd menanggung sengsare 3thn yg akan dtg. Td mase jumpe RT dh plan dh "jgn nangis, jgn nangis", skali tu terburai gak ayer mate. Sensitif btol sejak pregnant ni (sblm ni pon mmg sensitif..).
Keputusannye, RT akan bincang dgn 1st supervisor. Lps tu, saye kene bekerja dgn die for another 2 months, kalau x boleh gak, RT akan tukarkan ke supervisor lain. Harap2 inilah penyelesaian yg terbaik utk saye, suami & baby.
Doakan saye ye. Thank you.
2 comments:
Doa suami sentiasa buat isteri. Macam yang dijanjikan, datang berdua, susah-payah pun berdua, kini kalau berjaya pun kenalah dua-dua jugak. Tak boleh sorang je berjaya.
Tapi ini semua proses buat research. Mudah-mudahan Allah buka jalan untuk memudahkan kita mencari ilmu. Insya-Allah.
Tak pe Huda..dugaan...but your 2nd supervisor helps a lot kan... pedulikan J.T tuh...kerja dia bagi kita tak susah hati bukan bagi kita susah hati... salah concept lak.. Nway you presented well and rasanya board luluskan your proposal kan?
Yani
Post a Comment